Jef Boey

Jef Boey : Voor eeuwig schaakmat ...

Beste vrienden schakers,

Hierbij wil ik jullie berichten dat een monument van ons Belgisch schaak, Jef Boey, afgelopen zondag is overleden, op de leeftijd van 81 jaar. In bijlage zien jullie de overlijdensbrief die ik vandaag heb ontvangen, met ook het ontwerp van een mooi bidprentje, dat aangeeft hoe centraal onze schaaksport altijd heeft gestaan bij Jef:

Het spel is gespeeld
Deze laatste partij kon ik niet winnen
De Koning is verslagen
Voor eeuwig schaakmat

Ik weet dat dit een bewuste conclusie is van Jef, maar het is tegelijk een indicatie van hoe hij tot het einde toe helder van geest is gebleven, wat ook merkbaar bleef in de prachtige analyses van "zijn" Spaans gambiet die hij tot enkele maanden geleden nog heeft gemaakt. Het artikel dat amper 6 maanden geleden hierover is verschenen in het Yearbook 116 van New in Chess is daarvan een mooie illustratie. Zie daarvoor bijlage 3, dat tezelfder tijd een beeld geeft van de exploten van Jef Boey in zijn vroegere jaren.

Zelf heb ik Jef Boey leren kennen toen ik in 1964 of 1965 lid werd van de KASK, waar hij toen de onbetwistbare topspeler was van de Antwerpse Schaakkring die tientallen jaren lang kampioen van Belgie is geweest. Jef zelf is snel daarna, in 1966 op 32-jarige leeftijd, Internationaal Meester geworden, wat een enorme prestatie was in een tijd dat de schaakwereld iets meer dan 100 actieve Grootmeesters telde - die bijna allemaal beroepsschakers waren, of "staatsamateurs" zoals in de Sovjet-Unie. In totaal is Jef Boey 3 maal Kampioen van Belgie geweest en heeft 7 maal deelgenomen aan Olympiades (meestal op bord 1 uiteraard), maar door een bewuste keuze voor zijn gezin met vrouw May en kinderen Greet en Peter, lag een GM-titel buiten zijn bereik, zelfs al had hij er ongetwijfeld het talent voor. Daarom ook is Jef correspondentieschaak beginnen spelen, en is hij zeer snel uitgegroeid tot een wereldtopper. Zo werd hij in 1978 Grootmeester in die discipline, en werd tweede (en dus Vice-Wereldkampioen!) op het Wereldkampioenschap Correspondentieschaak van 1975-78.

Jef's stijl als schaker was bijzonder energiek en aanvallend, waardoor meerdere van zijn partijen echt onsterfelijk zijn. Bovendien was hij een groot vernieuwer in de openingen die hij speelde, zodat hij vooral voor het Spaans gambiet of "de Jaenisch" een erkend pionier was - wat het artikel in New in Chess trouwens duidelijk illustreert.

Het laatste toernooi dat Jef speelde was in 2008, maar sindsdien was hij, om gezondheidsredenen, jammer genoeg niet meer te zien in onze Vlaamse schaakclubs of op toernooien. Toch is hij het Belgisch schaak, vooral via het internet, op de voet blijven volgen, en was telkens heel blij met de vooruitgang die onze jeugd maakte, en zeker met GM-titels voor Bart Michiels en Tanguy Ringoir. Misschien liggen de schaakexploten van Jef voor velen al wat veraf, maar toch hoop ik dat bij de gelegenheid van zijn heengaan zal blijken dat hij een waar schaakmonument voor ons land is gebleven. Alle schakers zullen daarom zeer welkom zijn op de uitvaartplechtigheid van 5 maart in Vosselaar (bij Turnhout), en zo niet weet ik dat de familie zeer blij zal zijn met elk teken van medeleven en saluut aan onze Jef.
Verder hoop ik dat via onze schaakmedia (alsook via de websites KBSB en VSF) een zeer ruim schaakpubliek in Belgie kan worden bereikt.

Beste groeten,

Jan Rooze

Bijlage 1 : de rouwbrief

Bijlage 2 : het artikel in New In Chess door Jan Rooze over Jef Boey en het Jaenisch.