Cappelle La Grande 2020
 

Na 15 jaar heb ik nog eens zelf deelgenomen aan een open tornooi in het buitenland. In 2005 ging ik voor het laatst mee met enkele Deurnse vrienden naar het tornooi met de unieke plaatsnaam Condom (Frankrijk). Het jaar daarna trouwde ik. Met de komst van de kinderen Evelien en Hugo werd die buitenlandse-rustpauze verlengd dus tot recent. 

Kleine kinderen worden groot en bovendien heb ik het geluk dat ze allebei ook graag schaken. Vorig jaar speelden we voor het eerst samen in België een open tornooi : Brasschaat. Dit jaar gaan we een stap verder met het buitenland. Het is trouwens de bedoeling om vanaf nu enkel nog te spelen samen met de kinderen. Dit levert niet alleen gigantische tijdswinst op voor mezelf maar het is ook gewoon veel plezanter samen. 

De kinderen zijn ondertussen voldoende zelfstandig om hun plan te kunnen trekken wanneer mijn partijen soms vele uren langer duren. Bovendien zorgde de organisatie voor enkele pingpongtafels waardoor de kinderen na hun partij ook heel veel plezier konden maken. Hugo had weinig moeite om nieuwe Franse vriendjes te maken zie sfeerfoto hieronder.

Ook hadden we op voorhand een afspraak gemaakt met de Belgische familie Smolders (3 jonge broers die schaken) en die net zoals wij in de Panne (half uurtje rijden) een logement hadden. De kinderen die vroeg klaar waren met hun partij zouden door mama Smolders al worden naar huis gebracht. De kinderen die laat met hun partij klaar waren, gingen met mij mee.

Een win/win want zo konden de jongsten op tijd naar bed en kon ik zorgeloos voluit mijn eigen partijen spelen. Op 1 uitzondering na tegen de Belgische IM Francois Godart (25 zetten) speelde ik elke partij tot op het bot. Zelfs in de laatste ronde tegen de Franse grootmeester Adrien Demuth weigerde ik remise omdat ik nog geen afscheid wou nemen van het schaken (meer details volgen hieronder). Ik had de internationale schaakscene duidelijk gemist in de voorbije 15 jaar. 

Mijn zoon Hugo speelde een wisselvallig tornooi. De 0/3 start was voornamelijk gelinkt aan onbekende openingen en tactische gevechten waarin hij onvoldoende scherp was. Daarna ging het gelukkig beter met een eerste knappe overwinning ooit op een +1900 en daarna onmiddellijk doorgetrokken met een dikke plusremise tegen opnieuw een + 1900. 4,5/9 en 25 elo verlies is ok maar onvoldoende voor een prijs. 

Dochter Evelien had een flinke dosis geluk in haar partijen echter misschien ben ik daarmee te streng. De eerste stunt was in ronde 3: winst tegen een 300 punten hogere tegenstander. In ronde 7 volgde een remise tegen een 300 punten hogere tegenstander en in ronde 8 overtrof ze dit met een remise tegen een 400 punten hogere tegenstander. 4/9 en dikke 50 elo winst. Het was een kleine ontgoocheling dat ze net buiten de prijzen viel. 

Zelf verwachtte ik niets op voorhand van het tornooi. De Belgische interclub verloopt voor mij desastreus dit jaar met 2/8 en ondertussen is mijn fide-elo gezakt op het laagste niveau sinds 18 jaar. Echter 1 aspect gaf mij stiekem toch hoop want deze keer zou niemand (behalve de meegereisde Belgen uiteraard) mij kennen.  Ik heb een vrij sterk vermoeden dat ik mezelf bijzonder kwetsbaar gemaakt heb in België door zo vrijuit informatie over mezelf te delen op mijn schaakblog. 

Toeval of niet, feit is dat ik in tegenstelling met bijvoorbeeld Brasschaat vorig jaar eindelijk nog eens kon tonen dat ik het schaken niet verleerd was. Geen van mijn partijen in Brasschaat vond ik toen de moeite om te delen. Deze keer durf ik er zelfs 3 tonen die stuk voor stuk prachtige vechtpartijen zijn tegen gerenommeerde tegenstanders. De partijen zijn kort becommentarieerd om het aangenaam te laten lezen en er geen weken gewacht moet worden. Ik zal zelf wel later nog diepgaande analyses van maken om lessen eruit te kunnen trekken en wellicht ook later te kunnen gebruiken voor mijn schaakblog. 

De eerste geslecteerde partij werd gespeeld in ronde 7 tegen de Bulgaarse grootmeester Radoslav Dimitrov. Vorig jaar werd hij gedeeld 1^ste op het Bulgaars nationaal kampioenschap. Hij is een zeer ervaren en gevaarlijke professional. De partij startte om 9 uur maar ik kwam 10 minuten te laat aan het bord door een spectaculair ongeval op de snelweg tussen De Panne en Cappelle La Grande (wagen onderste boven). Geen ideale start dus (met slechts 90 minuten + increment voor 40 zetten) en zijn eerste zet 1.b3 stond reeds op het bord voor mij te wachten.

Partij 1 : Radoslav Dimitrov - Helmut Froeyman

Sommige professionals zijn echt rare snuiters. Je speelt de hele partij snel maar wanneer je dan beseft dat het potremise is, ga je 38 minuten denken over 1 zet. Hij had natuurlijk ook gezien dat ik slechts 2 minuten op de klok over had en ik heel wat water had gedronken tijdens de wedstrijd. Vanaf ik naar het toilet zou lopen, verwachtte ik dat hij een zet zou spelen. Ik hield met een stalen gezicht het plasje op en het was met een grote glimlach dat hij zich uiteindelijk neerlegde bij de remise. 

De 2^de geselecteerde partij is mijn zwartpartij uit ronde 8 tegen de internationaal meester Michael Wiedenkeller. Hij is zowel Zweeds als Luxemburgs nationaal kampioen geweest dus opnieuw een heel interessante persoonlijkheid. In de partij verras ik hem in de opening en krijg een riant tijdsvoordeel op de klok. Dit is wellicht ook de reden waarom ik later kan ontsnappen uit een heel slechte positie.

Partij 2 : Michael Wiedenkeller - Helmut Froeyman

Als 3^de en laatste partij geef ik mijn partij uit de laatste ronde tegen de Franse grootmeester Adrien Demuth. Ik had enkele maanden geleden zijn meest recente boek over de Leningrad aangekocht en speelde met het idee om het voor de partij door hem te laten handtekenen om genade af te kopen maar dat vond ik uiteindelijk toch een beetje te kinderachtig. Het spreekt voor zich dat ik tijdens de partij het dan ook heel moeilijk vond om zijn remisevoorstel op zet 20 af te slaan. Materieel stond het gelijk maar ik wist dat ik strategisch in hogere zin gewonnen stond. Na een kwartier twijfelen, pakte ik al mijn resterende moed en overtuigde ik me dat ik altijd spijt zou hebben van niet doorspelen dus sloeg het voorstel af. Echter een grootmeester zet je niet zomaar opzij en het kwartier twijfelen brak mij later tactisch zuur op.

Partij 3 : Helmut Froeyman - Adrien Demuth

Achteraf vertelden sommigen mij dat ik een norm had kunnen scoren na winst maar ik twijfel of dit echt wel zo was want ik had 4 ronden gespeeld (en gewonnen) tegen veel lager gekwoteerde spelers. In elk geval voor mij was 6/9 en 30 elowinst zeker een heel aangename afwisseling t.o.v. de klappen die ik kreeg op bord 1 de afgelopen maanden in de Belgische interclub. 

Tenslotte mag ik ook zeker mijn echtgenote niet vergeten te bedanken. Als ik hoor hoe andere Belgen meerdere dagen geen ontbijt hadden, weinig rust kenden,…. dan was ik zeker bevoorrecht. Dankzij haar enorme steun was het voor mij mogelijk tijdens het tornooi om mezelf volledig toe te wijden aan het schaken. Het spreekt voor zich dat het straks mijn beurt is om haar in de watten te leggen. 

Groeten Helmut

Website Cappelle La Grande