Nationale Interclubcompetitie 2019 - 2020

Ronde 1 : 29-09-2019

Nationale Interclubs 2019/2020 :   1° speeldag

        Koninklijke Oostendse Schaakkring 1  -  Koninklijke Schaakkring Deurne 1                5 – 3   !

De voorbije zondag begon de nieuwe interclubcompetitie 2019/2020.  Onze eerste ploeg kreeg meteen haar verste verplaatsing voorgeschoteld en trok naar de Belgische kust.

Dan denk je bij je zelf : een leuk dagje naar zee in september, dat kan nog goed meevallen in de nazomer.  Dat was dus even anders : rot slecht weer met stevige regenbuien bij de heenreis, ondertussen nog een korte file in Jabbeke na een verkeersongeval en dus al mijn bewondering voor onze 3 chauffeurs Jan Van Mechelen, Pieter Tolk en Marcel Van Herck die er toch in slaagden om ons eerste team op tijd aan de schaakborden te krijgen.

De match zelf werd een intens lang schaakgevecht.  Evenwichtige partijen op de borden 2, 3, 4 en 7.  Op bord 2 trof Jan Van Mechelen een jeugdige Franse Fide-meester.  Jan had meer dan zijn handen vol met dit jong geweld maar bleef recht in de strijd. Op bord 3 speelde Daniël Sadkowski  tegen een ervaren geroutineerde speler Gert-Jan Timmerman, oud-wereldkampioen briefschaken.  Daniël had zich zeer goed voorbereid.  Daniël had pas een nieuw boek gekocht over de Aljechin-verdediging en ja hoor, wat kwam er op het bord … de Aljechin-verdediging.  Daniël hield de partij mooi binnen de remise-grenzen in een scherpe variant.  Op bord 4 probeerde de tegenstrever van  Marcel Van Herck een originele partij op het bord te plaatsen in de Nimzo-Indische verdediging.  Marcel liet zich niet verrassen in de zwarte avonturen en maakte na 37 zetten comfortabel remise.   Op bord 7 trof Tamer Ismail een zeer sterke Franse gastspeler van Oostende die op onverklaarbare wijze met een lage elo op bord 7 kon plaats nemen.  Zware opgave voor onze jonge Tamer.  Maar Tamer speelde met groot vertrouwen zijn geliefde openingsvariant  in de Philidor-opening. Tamer kwam nooit echt in moeilijkheden en kon na 36 zetten de remise binnenhalen.

Een mooie opgaande strijd en een 2 – 2 tussenstand na 3 u 30 spelen.  Maar dan gingen de poppen aan het dansen in Oostende.  Vele partijen van de andere schaakontmoetingen waren beëindigd en het lawaai kreeg de bovenhand in het clublokaal van Oostende.  Voor wie het niet weet komt daar nog bij dat in Oostende de bar/cafétaria zich in de speelruimte bevindt.  Eigenlijk niet te doen maar ja je bent daar als bezoekende ploeg als het ware een beetje gegijzeld.  Helmut Froeyman (3 keer), Pieter Tolk (3 keer) en captain Robert Schuermans (2 keer) vroegen met aandrang om een beetje stilte en rust maar daar werd gewoonweg niet naar geluisterd. Hoe boertig en onrespectvol van sommige spelers die zich dan ook nog schaker durven noemen, interclubcompetitie anno 2019 volledig onwaardig.  Ook niet te begrijpen dat de K.B.S.B. geen ervaren wedstrijdleider naar Oostende stuurt om de wedstrijden correct en fair te laten verlopen.  Op een bepaald moment werd er luid gediscuteerd over het WK-wielrennen dat in Engeland bezig was : dat bleek voor sommige aanwezigen veel belangrijker dan de aan gang zijnde schaakwedstrijden.  Zeer triest en droevig om in die heksenketel te moeten schaken …

En dan gebeuren er schaakongelukken en jammer genoeg deze keer aan de kant van schaakkring Deurne.  Op bord 1 wist Helmut Froeyman wel raad met de povere openingsbehandeling (1.d3 en 2.Pd2) van zijn Franse tegenstrever.  Helmut bouwde met zwart een mooie gewonnen stelling uit na 28 zetten maar vond plots niet de weg om af te ronden.  Helmut vond enkele nauwkeurige zetten niet en ging op zet 39 door zijn vlag. Verloren op tijd …. Maar het kon nog erger : op bord 6 speelde Robert  Schuermans  een zeer gave partij die bijzonder spannend werd na een kwaliteitsoffer van onze teamcaptain op zet 25.  Tot in het diepe eindspel domineerde Toren + Paard de beiden torens van de tegenstrever en was het afwachten hoe het winstpunt moest opgehaald worden.  Maar plots een blunder van formaat van de teamcaptain die volledig verdwaasd in een matnet liep. Ja, de concentratie was er niet meer en dat had alles te maken met de hierboven geschetste speelomstandigheden.  Je zou kunnen denken : zoeken naar excuses voor een nederlaag is nooit goed en dat is ook zo, maar je moet er eerst zelf gezeten hebben na een moeilijke inspannende en ingewikkelde partij.  Captain Robert was aangeslagen en daar kon het aangeboden blond biertje van teamlid Jan Van Mechelen weinig aan veranderen.  Dit alles maakte de opdracht van onze 2 laatste spelers bijzonder moeilijk : beiden moesten winnen om nog een gelijkspel uit de match te slepen.  Op bord  8 speelde Guy Dugailliez in zijn typische stijl een geanimeerde schaakpartij.  Vele toeschouwers  dachten dat Guy grote moeilijkheden ging krijgen in een toreneindspel waar de vijandelijke koning veel actiever stond. Maar Guy bleef vindingrijk in de behandeling van dit toreneindspel dat uiteindelijk omgezet werd in een dame-eindspel waar Guy plots nog de verste vrijpion had.  De energie van Guy was duidelijk op toen na 64 zetten de vrede werd getekend.  Prachtige start van Guy in Deurne 1 ! De laatste partij was ook nog zo een thriller : Pieter Tolk op bord 5 stond na de opening plots op zet 17 een stuk achter voor 3 pionnen maar met een ruïne van een stelling.  Maar Pieter speelde  dapper verder en hij kreeg het gelijk aan zijn kant : de tegenstrever van Pieter maakte er een boeltje van en na vele onnauwkeurigheden kreeg Pieter plots winstkansen met zijn vrijpionnen.  Helaas ook hier op het einde een slechte afwikkeling van Pieter zodat de tegenstrever erg blij mocht zijn dat hij de loper die hij meer had snel mocht inleveren voor 2 pionnen en het resterende toreneindspel nog net remise was.

Einduitslag  5 – 3 voor Oostende, zeer unfair en absoluut niet verdiend voor Deurne 1 en dat betekende nog een zure terugreis naar Deurne.  Een slecht gevoel overheerste bij al onze spelers, het falen van captain Robert was eigenlijk toch de oorzaak van deze nederlaag.  Dat moeten we proberen recht te zetten binnen 14 dagen in onze eerste thuiswedstrijd tegen Wetteren.  Eén ding is al vast zeker : bij ons zal het er wel wat rustiger aan toe gaan in de speelzaal …

Robert  Schuermans,

Een teamcaptain die zich erg schuldig voelt …

Turnhout 3 – Deurne 0.5 -3.5                                                                          4 afd. 5H ronde 1

We keken allemaal reikhalzend uit naar de start van de IC. Voor alle duidelijkheid we waren niet op de een of andere trein aan het wachten maar op de start van de “Interclub Competitie”. Maar… mogelijk gaan we in de toekomst onze verplaatsingen toch per trein maken. Geen slecht woord over REISBUREAU CC want we hebben een prachtige uitstap gemaakt in de Noorder Kempen en ons kortstondig bezoek in Holland viel best mee. Hoe we in het buitenland terecht kwamen? Wel je moet eens met Camille Cop meerijden en dan wordt alles onmiddellijk duidelijk. Geen slecht woord over zijn stuurmanschap maar zijn routeplanning laat veel te wensen over. Toen we aan ons clublokaal vertrokken en hij zijn navigatie startte, hadden we al moeten weten dat we toch niet op tijd in Turnhout zouden geraken. Hij begon zich al direct te verontschuldigen dat zijn GPS was ingesproken door een  vrouw en dat hij het daar geweldig moeilijk mee had. Ja en dat hebben we aan de lijve ondervonden. De afrit van Turnhout was afgesloten wegens grote werkzaamheden. Dit was Camille en mevrouw-GPS niet ontgaan. Ik hoor de juffrouw nog zeggen “Wegens werkzaamheden…enz.. neem de volgende afslag. De echo van Camille volgde: “Ze zegt dat ik de volgende…enz..” Maar koppig als Camille is, weigerde hij de volgende afrit te nemen. Zo brachten we een kortstondig bezoek aan Holland want de volgende afrit lag bij onze Noorderburen. Dan volgde er een straffe uitleg van onze chauffeur. Als hij aan het tateren was in de auto was het altijd van “Ik … ik … ik … en nu was dat ineens “We zijn verloren gereden!” net of dat wij er iets konden aan doen dat hij ons verloren reed. Ja aan Camille zijn uitleg heeft het nooit gelogen maar dat wisten jullie al! Zonder drastische verhoging van snelheid kwamen wij uiteindelijk met een kleine vertraging ( 5 minuten) aan op onze bestemming. Gelukkig, waren wij een kwartier vroeger vertrokken dan voorzien in ons clubblad en dan troffen we ook nog heel sportieve tegenstanders die de klokken nog niet hadden gestart. Nu nog het schaakverslag maar daar weet ik natuurlijk niet veel van. Met voorgaand tekstje wilde ik enkel maar schetsen in welke gemoedstoestand wij onze partijen moesten beginnen.

Phillipe, op bord 3, was blijkbaar de kalmste van ons viertal want dat zenuwslopend gedoe van de heenrit had blijkbaar geen vat op hem. Zonder al te veel moeite kwam hij goed uit de opening. Toen de dame van zijn tegenstander teveel werk kreeg om 2 stukken te verdedigen maakte hij daar dankbaar gebruik van. Hij gaf zijn toren voor 2 lichte stukken en maakte het dan knap af. Nijpen en blijven nijpen tot uw tegenstander een blauw kleurtje krijgt dat deed Phillipe dus behoorlijk goed.

Ja en dan Camille op bord 4! Zenuwen, waarschijnlijk weet hij niet dat die bestaan. Wat rond kijken, een tasje koffie drinken, een loper opsluiten. Loper van het bord slaan, weliswaar voor 2 pionnen maar dan wist hij al dat de kat in ‘t bakje was. Camille moest wel toegeven dat zijn jeugdige tegenstander nog niet te veel “sckaak boterhammetjes” had gegeten.

Mijn tegenstander op  bord 2 besloot er een Siciliaanse partij van te maken. Het werd een Alapin maar dan een onorthodoxe variant. Lang bleef de partij in evenwicht maar vanaf zet 35 begon de zwarte verdediging barsten te vertonen. Na een mindere loper zet van mijn opponent kon mijn paard een sterk veld in het midden van het bord innemen. Ik kon met mijn torens druk beginnen uitoefenen op de dame vleugel met ondersteuning van mijn sterk paard. Zwart moest heel goed oppassen waar hij zijn torens plaatste want er was serieuze dreiging voor een vork tussen een toren en zijn koning. Uiteindelijk kon ik een pion opspelen zodat een vork voor mijn tegenstander onvermijdelijk werd. Hij was blijkbaar helemaal het Noorden kwijt want in plaats van kwaliteitswinst deed hij mij  een volle toren cadeau. Over en out. De overwinning was binnen met een 3 – 0 als tussenstand. PS: Het was een Hollander waar ik tegen speelde en die was het Noorden kwijt, als die nog maar goed is thuis geraakt.

Rik op bord 1, was intussen in een waar schaakgevecht beland. In een middenspel waar hij de kwaliteit (Toren – Loper) en een pion verloor was het niet simpel om overeind te blijven. Pas toen zijn tegenstander na een ongelukkig manoeuvre de kwal terug gaf begon Rik terug stevig op zijn benen te staan. Als dan ook de torens van het bord verdwenen en ze met ongelijke lopers overbleven leek een remise in de maak. Op het remise aanbod van Rik ging zijn tegenstander echter niet op in. Het was geen simpel eindspel omdat er buiten de lopers nog heel wat pionnen op het bord stonden. Uiteindelijk kon Rik met een dreigende zetherhaling een remise afdwingen. Een ontgoochelde witspeler bood in tijdnood en nu in een duidelijk gelijke stelling remise aan. Het was al heel laat geworden en tijd om deze partij te analyseren was er niet meer. Phillipe beweerde dat Rik de winst heeft laten schieten op de damevleugel waar hij met 2 ver opgerukte pionnen stond en de zwarte promotie enkel kon worden verhinderd door het opgeven van de loper van wit. Ik weet niet of de redenering van Phillipe klopte want wit had gelijkaardige kansen langs de andere kant van het bord.

Met een remise was Rik en de ploeg best tevreden.

Op de terugreis in de opkomende donker moesten we volgens madame-GPS de E34 verlaten in Zandhoven wegens werken op de weg naar Antwerpen. En…wonder boven wonder volgde Camille  gedwee haar raadgevingen.

Jef DM.

Extra toelichting van Rik :

Had ik deze stelling toch durven 60 … Kb5 spelen i.p.v. 60. …b3, had ik kunnen winnen, maar die massa witte vrijpionnen in het centrum vreesde ik. 

Allen bedankt voor de toeristische uitstap, het was al een tijdje geleden dat ik nog in Holland was geweest. 

Groeten, 

Rik